Uyusa görmesem,duymasam,bilmesem diyorum GÜNLERDİR......

Kaç anne oğulsuz,kaç çocuk babasız,kaç kadın kocasız kaldi hiç düşünmesem diyorum.Dayanılacak gibi değil nasıl dayanır yürekler bu acılara  bilemiyorum .

Ekmek parası için inilen maden ocaklarında hiç bir önlem alınmamış,günlerdir çıkan sıcak kömür,kullanılan gaz maskeleri,kabloları taşımayan elektirik panoları  uygun olmayan çalışma koşulları bunlar kader değil bile bile emekçilerimizi ölüme yollamak.

Zonguldakta yaşadığım dönemlerde inmiştim  bir maden ocağına ne kadar zor koşullarda çalıştıklarını gözlerimle görmüştüm.Kapkara tozlar içinde, kocaman elleriyle vurulan kazmalarda alınlarından damlayan hakiki alınterine şahit olmuştum ve günlerce aklımdan çıkmamıştı EMEKÇİLERİMİZ.

 Birde bundan siyasi rant peşinde koşan insanı yaratıklar var..Hepsinden  tiksiniyorum nasıl bir vicdan  bu vicdan,,,konuşsak ki artık ne fayda verirki kaç can gitti gelecek mi geri..sustum ama vicdan rahat değil işte.....İnsanız hepimiz acılarımız çok derin kapkara yüreklerimiz.

 EMEKÇİLERİ düşünüyorum hayallerini düşlerini umutlarını astılar   MADEN ocaklarındaki galerilere . Belki   evlerine  ekmek,cocuklarına bir çikolata  getirmeye  indiler binlerce  metre yeraltına akşam döneceklerdi DÖNEMEDİLER.

Kiminin kızının düğünü vardı kimi oğluna sünnet düğünü yapacaktı .Kimi ev alacaktı başlarını sokmak için.Kimi sigortalı olup  hasta çocuğunun ilaçlarını alacaktı......

Sağ çıkan madenciye soruyorlar inecekmisin tekrar ocağa diye nasıl inmem ağbi bankaya kredi borcum var diyor....

Bir diğer madencinin oğlu diyorki babamda emekli madenden sen de girecekmisin diye soruyorlar gözlerini yatırıp uzaklara evet diyor başka  iş yok Somada......

Üç yüz kişi üç yüz can gitti ne demektir bu üç yüz yüreği yaralı ana,üç yüz baba,üç yüz  dul kalmış  eş ,her bir canın bir tek evladı olsa   üç yüz yetim kalmış boynu bükük  çocuk....

Çok canım acıyor bugünlerde her yer KÖMÜR kokuyor Bir avuç kömür uğruna giden koskoca bir ÖMÜR için.....  

SOMAYI   Düşünmemek elde değil.......